Zastanawiające jest, dlaczego niektórzy ludzie wybierają różne zawody, które cechują się wielką odpowiedzialnością za osoby lub rzeczy? Czy jest to zwykły przypadek, a może jakaś konstrukcja psychiczna, która jak wody potrzebuje kontaktu z pewną dozą ryzyka i niepewności. Myśląc o takich zawodach, to jakie się pojawiają nam w głowie?

Po pierwsze: pilot samolotu. Niektórym to się wydaje wręcz niemożliwe podjąć się takiej odpowiedzialności, nie dość, że prowadzi się wielki samolot, to ma się na pokładzie wielu różnych ludzi Osoby, chcące zostać pilotami muszą mieć bardzo mocną psychikę, odznaczać się ponadto powinni wysokim stopniem pewności siebie.

Tchórzliwy człowek, który nie lubi brać na siebie odpowiedzialności nie powinien wykonywać tego zawodu. Nie dość, że zaszkodzi sobie to jeszcze może innym zrobić krzywdę. Taki człowiek nie powinien także zostawać policjantem czy ratownikiem medycznym. Pierwszy, jak i może wziąć udział w ekstremalnych sytuacjach. Policjant, w zależności od wydziału, napotyka na niebezpieczeństwa, musi podejmować odpowiednie decyzje, niekiedy na granicy ryzyka, natomiast ratownik medyczny powinien potrafić zachować spokój i opanowanie. Nie powinien dać się ponieść emocjom, które nie są w tym zawodzie dobrym doradcą. Jeśli natomiast chcesz bardzo robić coś pożytecznego, coś istotnego, zawód, w którym liczy się punktualność to wybierze transport (cło Islandia) farmaceutyczny.

Rozważasz, co to takiego? Jak sugeruje nazwa, transport farmaceutyczny to transport leków, które muszą być przechowywane w odpowiednio niskich temperaturach. Przeznaczone są do tego specjalne samochody wyposażone w odpowiedni sprzęt. Pomyśl, jak wiele zależy od osoby, która przewozi różne niezbędne leki, medykamenty, jakie musze zostać dostarczone we wskazany adres, w odpowiednim czasie. Nie są to co prawda strzelaniny, nie jest to reanimacja osób po zdarzeniu drogowym, nie jest to wreszcie adrenalina wywołana świadomością, że jest się pilotem wielkiego samolotu, który ma na swoim pokładzie setki osób…

Taki przewóz jest za to działaniem w dobrej wierze, gdzie spotykają się dwie rzeczy: pośpiech, pęd w dotarciu do celu (wzmożona adrenalina) i pomoc (satysfakcja z wykonanej dobrze pracy). Dla takich wartości dobrze się pracuje.